مادر همه چیش قشنگه چه روزش بو ،چه زبونش بو و چه سرزمینش؛امروزَم هم روز خوشه هم روز سرزمینش ( ۱۸ اسفند روز ملی بوشهر)، سرزمین بی زبون هم خو فایده نداره پس مونم زبونشه اضافه ایکُنُم:)
شعری که دومَن( پایین) ایخونین به مناسبت روز بوشهر و پست زبان مادریِ آقاگله :
سی بوشِر هیچکه دِلش مثل مو غمگین نبیده (سی:برای _ بوشِر: بوشهر _ نبیده: نبوده)
دل هیچکی مثِ مُو , یه کاسه ی خین نبیده (مُو:من _ خین: خون)
بخدا وختی که فکرش می کُنم , تَش می گیرُم (وختی:وقتی _ تَش: آتش)
هیچکه دردِش مثِ مو , اینهمه سنگین نبیده
اُوِ دِریاش که میگِن شورِن و خِرّه نِمِکن (اُو: آب _ خِرّه: پُر)
سی مو مثل شِکِرن , شیرین تر از این نبیده
تو کیچه پس کیچه هاش , وختی که تیفون می پیچه (کیچه:کوچه _ تیفون: طوفان)
هیچ غُناهِشتی ایجور دلکش و شیرین نبیده (غُناهشت: صدای بلند)
اَی صِدُوی غِرّه طراقاش شُو بارونی خِشِن (صدوی:صدا _ غرّه طراق: رعد و برق)
ازو خَش تر بخدا , تاچین و ماچین نبیده (اَزو: از او_ خَش:خوش)
خیلی شهرا نبیده , وختی که بوشِر بیده تِش
مث بوشر زیتَرا شهری خوش آئین نبیده (زیترا: قدیم‌ها)
اگه حالا ایجورِن , غربت غم تو دِلِشن
زیتَرا مثل حالا , اینهمه دل خین نبیده
تُوسّوناش اگه گرمِن , مِگه تخصیر خوشِن؟ (توسون: تابستون _ تخصیر: تقصیر)
اُو هواش ایجورین , بیخودی همچین نبیده (اُو هواش: آب و هواش)
تو زمسّون عوضش مثل بهارن زمیناش (زمسون:زمستان)
هر کجا سیل می کنی , بی گل و نسرین نبیده (سیل کردن:نگاه کردن)
سی چه میگین کیچه هاش اُوشُلی و پر سَبَخِن (اُوشُلی: مخلوط آب و خاک _ سبخ: شوره)
کیچه هاشَم بخدا , ایجور که میگن نبیده
پس اَفتو که بری دل سی بوشِر پر می زنه (اَفتو: آفتاب)
خاک هیچ جُوی دیگه دامنگیر و سنگین نبیده
“ دکتر سید جعفر حمیدی – سال ۱۳۷۳ "
پ‌ن۱: گوش کنین آهنگ همی شعره از امیر میرشکاری (مسئولیت قر بعدش با خوتونه😁)
پ‌ن۲: کلیپی که دومَن ایبینین بخشی از یکی از شعرل(شعرهای) محلی و دَوّاره( رقص سنتی بوشهر)است که تو دومین روزِ هشتمین جشن فرهنگ گناوه( ۱۲ تا ۱۸ اسفند) برگزار آیی:)
هشتمین جشن فرهنگ گناوه_ اسفند ۹۶
پ‌ن۳: روز مادر و روز ملی بوشهر( روز تاسیس مدرسه‌ی سعادت) به همتون مبارک:)
