امیدوارم ۹۶ گل های خوب و رنگارنگی تو زندگی همه داشته باشه اما برای من که با شروعش دسته گل به آب داد.:)
در اولین قسمت از ۹۶ یعنی همون ۵؛۶ روز ابتدایی گوشیم طبق یک عملیات انتحاری(!) افتاد و از انجایی که گناوه ایام عید قیامته پس بر دستان مبارک یک ادم ... افتاد:)
بعد از ساعتها تلاش، اقای دزد(!) بالاخره لطف کردن و گوشی رو برداشتن و فرمودند برای پس دادن گوشی حدودا ۱میلیون تومان(تومان نه ریال!!! ) پول میخوان!
تازه از صبح فردا به مدت۳ روز گوشی رو خاموش کرد!
نکته ی جالبش اینه که نو اون گوشی با کارتون ۲۵۰هزار تومان و از اون جایی که تو دست من بوده کلا ۶۰ ، ۷۰ تومان بیشتر نمی ارزید:)
و این گونه شد که ما سیم کارت را سوزاندیم و یک سیم کارت نو خریدیم و عطای ان گوشی را به لقایش بخشیدیم :))
پ ن : نکته ی خوبش اینه که فهمیدم ادم اسکول تر از خودم هم هست میدونین چرا؟ چون اصرار داشت رمز موبایل رو بهش بدم تا اینترنتش رو خاموش کنه و انقدر صدای پیام هام اذیتش نکنه:)) اما ... من اصلا توی اون گوشی تلگرام و واتساپ نداشتم:)) و اصولا اگه قرار بود رمز رو بهش بدم پس چرا رمز گذاشتم؟!!:))))
اللهم اشف کل مریض:)
پ ن ۲: نگران عکسهای توش بودم ولی ان شاا... با همین فرمون جلو بره عقلش نمیرسه به فتوشاپ و اینا:)) حیفه اون همه اهنگ که توش بود:)
