تو زندگی آرزوهای زیادی بوده که بهش نرسیدم؛ آرزوهایی هم بود که بهش رسیدم ولی بعد به خودم گفتم کاش نرسیده بودم، چون اون چیزی که فکر می‌کردم با اون چیزی که در واقعیت وجود داشت و اتفاق افتاده بود زمین تا آسمون فرق داشت! اونجا بود که فهمیدم اون به صلاح نیستی که گاهی میگن یعنی چی!
با همه‌ی این‌ها بازم وقتی که فکر میکنم می‌بینم حسرت اون‌هایی که بهشون نرسیدم، ای کاش‌هایی که بعدش سرتا پای زندگیم رو گرفت بیشتر از درد اون‌هایی بود که بهشون رسیدم ولی متفاوت بودن از فانتزی‌ها و آرزوهام!
برای همین امشب براتون آرزو میکنم که به آرزوهاتون برسید، به آرزوها و امیدهایی که توی دلتون جوونه زده، به آرزوهایی که حتی اگه به صلاحتون نباشه ولی بازم زخم رسیدنشون کمتر از حسرت نرسیدنشون، کمتر از ای کاش‌های بعدش [که حتی شاید هرگز اتفاق هم نمی‌افتادن] ، آزارتون میده!
امشب، میون همین شب‌هایی که بهش میگن قدر، میون همین شب‌هایی که میگن تقدیر یک سالمون رقم می‌خوره، آرزو میکنم خدا اول شهامت و جسارت موندن پای آرزوهامون رو بهمون بده و بعد به آرزوهامون، به امیدهامون که شاید آخرین نخ وصل کردنمون به ادامه‌ی این راه باشه، رنگ اجابت بزنه!
+ تاکید میکنم که تک خور نباشید ، التماس دعا :)
