پنجشنبه ۳۱ خرداد ۹۷
بازی دیشب یک برد تمام عیار بود، یک لذت جوشان درون رگهای ایران،یک امید در اوج ناامیدی!
یوزپلنگان ما دیشب یک گل از قهرمان جام ۲۰۱۰ خوردند و یک لایی به قهرمان جهان زدند! برای نگه داشتن یک توپ درِ دروازه زمین خوردند تا زمین نخوریم و با افتخار به خود ببالیم.
دیشب همه اشک شدیم و چکهچکه باریدیم،نه چون باخته بودیم، چون در این باخت بازنده نبودیم!
القصه دیشب تمام بچههای ایران بدون آفساید،بدون خطای هَند گل شدند،در اوج به وسط دروازهی قلب ما خوردند و مستقیم به جانمان صعود کردند!
+ تشکر میکنیم از میلاد محمدی بخاطر اون حرکت آکروباتیکش :|
++ اون اهنگی که سالار عقیلی برای تیم ملی خونده بعد از بازی مراکش هم میتونست اشکمون رو در بیاره، دیگه چه برسه به بازی اسپانیا!
+++ مصاحبهی سردار بعد از بازی ... شاید به اندازهی توقع ما خوب نبود اما قدر نشناس نباشیم!
++++ درسته قرار بود دیشب پیکه برای ما گل بزنه! اما اگه نزد لااقل لایی که خورد :-)