دیروز که ماه عسل تموم شد خیلی دلم گرفت.
به ساعت 7 عادت کرده بودیم و حالا سر ساعت دلامون الارم میده.
دلم برای خنده ها و گریه ها یا شاید بهتره بگم زجه های همراه مهمون ها ، گاهی الهی شکر گفتن های از ته دل واسه قیاس خودمون با شرایط بعضی ادمها تنگ میشه.
دلم واسه پر حرفی های احسان و حرص خوردن سر تکرار مکررات، واسه تیزر خوب باشیم و فکر کردن به خوبی های کوچیک اما بزرگ، واسه خوندن تیتراژ ماه عسل و خندیدن با خراب خوندن ترانه خیلی تنگ میشه.
واقعا که مهمونی خدا همه چیزش خوبه حتی ماه عسلش.
خدایا ما رو تا ماه رمضان های بعدی و ماه عسل های بعدی زنده بدار.
خدایا بازم ما رو مهمون کن حتی اگه رسم مهمونی رفتن رو یاد نگرفتیم.
خدایا صفای ماه رمضان رو تو دلهامون حفظ کن.آمین
به قول احسان سالتون عسل.
یاعلی
