وسایلم رو جمع کردم که برم حمام، اطلاع دادن که آب گرم قطع شده! بعد از اون حدود ۲ روز آب گرم خوابگاه قطع بود، از کلاس بر می‌گشتیم و آبی برای حمام رفتن نبود، از پیاده‌روی می‌اومدیم و آب نبود، کلاس داشتیم و آب نبود، لباس کثیف داشتیم و آبی برای شستن نبود!
امروز صبح اطلاع دادن که آب گرم وصل شده ، زیر دوش آب گرم ایستاده بودم و فکر میکردم به اینکه همین آب گرمی که حداکثر ۲ روز ازش بی‌بهره بودم هم عجب نعمت بزرگیه، همین آب گرمی که همیشه در دسترس بود اما فقط دو روز نبودنش کلافه و عصبانی‌مون کرده بود، ولی حالا که برگشته یک دفعه کلی آدم ارزشش رو بهتر میدونن، ولی بازم تا کی؟ تا چند روز بعد که دوباره وجودش عادی بشه!
+ قدر آدم‌ها و نعمت‌های همیشگی زندگی‌مون رو بهتر بدونیم، نذاریم وقتی نبودن یادمون بیوفته که چقدر بودنشون خوبه :)
++ آب هست اما کم است.
