هواتو کردم

خسته‌ام از این روزهای پوشالی ... میان این همه همهمه جای تو خالی


بفرمایید حلوا:)

حلوای پشت پای کربلایی هامون که الحمدالله با هزارتا نذر و نیاز و صلوات درست از آب در اومد :) (اولین بار بود حلوا برنجی درست میکردیم)


اینا هم عکس های میزکار مربوط به چالش یک اشنا :)

میزکارهای من متفاوته :)
موقع درس خوندن منو دقیقا دراز کش روی کتاب تصور کنید:)( از یه هفته قبل رفتنشون خونه شده بازار شام هیچیم سرجاش نیست رفتم به زور مداد برادرزاده ام رو پیدا کردم باهاش دوتا خط بکشم :( )


در حالت عادی موقع سر زدن به نت روی زمین میشینم:

 
موقعی هم که خسته میشم از میز استفاده میکنم:


این میز و صندلی ها به هیچ کس وفا نکرده نباید بهشون دل بست:))))
پ ن : ماسک روی میز مال خواهر زادمه ها:))

کربلایی ها التماس دعا

سال پیش همش زمزمه اش میکردم اما بعد اربعین گفته بودم یا امام حسین (ع) کمکم کن سال دیگه قسمتم این نباشه، اما بود.

الان هم از دیشب دارم زمزمه اش میکنم:

از ما که گذشت اما غمم همینه

الهی هیچ کس داغ حرم نبینه

پ ن1: مامان، بابا ، 2 تا از خواهرهام دیشب راهی شدن؛ هر کی اومده بود بدرقه میگفت

مگه تو نمیخوای بری؟ با ناراحتی و لبخندی تصنعی جواب میدادم نه من خونه پام (نگهبان خونه) ؛ همه در جواب میگفتن ان شاا... سال بعد.

چند سال دیگه باید بگذره تا این سال بعد برسه؟

اخرش هم تو بغل همشون عقده ام شکست و دل سیری گریه کردم...اونها رفتن و سهم من تا نصف شب فقط گریه کردن و گله کردن بود.

پ ن 2 : جا موندن خیلی حس بدی داره .... بَسمه چشم انتظاری، بَسمه ؛ دل بیقراری بَسمه

از ما که گذشت اما غمم همینه

الهی هیچ کس داغ حرم نبینه




بوی آسمان

بر چادر مشکیت نستعلیق مینویسم عشق را...

 وقتی حج حیا را به جا می آوری و طواف میکنیعشق را ...

بانو ! چه کرده ای که اینگونه چادرت بوی آسمان میدهد؟


حال امشب دل ...

کانال سید ابراهیم
این یک قانون نانوشته است!
اگر می خواهید شما را یاد کنند نزد اباعبدالله...
شب جمعه شهدا را یاد کنید با ذکر یک صلوات...
 پ ن : خوب دقت کن! نگاهشان گویاست { پیام همراه با عکس 3 تا از شهدای مدافع حرم است }
*******
 امسالم رسید...بازم خیلی ها راهین اما باز من بی سر و پا جا موندم...
******
باد میاد... تو حیاط زیر آسمون نشستم...دلم گرفته ؛ تو ذهنم دائم پلی میشه ... انقدر نگاش کردم که روضه اش رو حفظ شدم... میخونم و بغضم میشکنه :
چشماتو وا کن
ببین منم جا موندم
مانده ام تنها سالار مضطر من
بعد از تو شد خاک عالم بر سر من
بخدا با دست بسته ام
به زمین هرجا نشسته ام
ثبت کردم عشق من حسین
به سر انگشت خسته ام
******
میام تو وبلاگ ها ... یکی از دوست شهید مدافع حرمش نوشته...بازم بغض میکنم .... از همه جا مونده و رونده منم....دل ما دل نیست که تنگ شدنش به حساب نمیاد؟؟

پ ن2: شب جمعه است ... اربعین جا مونده ها دلشون شکسته؛ بدجور هم شکسته؛ دعای فرج بخونید شاید اثر کنه...


لیمر:)

گفتن امشب ساعد 12 به بعد احتمال لیمر هست . :)

هوای ابری ؛ باد نسبتا خنک ... بوی بارون رو میشه حس کرد:)


"اول دبیرستان_کلاس زبان خارجه"

بچه ها : خیلی وحشتناک بود ، شیشه ها داشت می لرزید ، برق کل شهر هم رفت، چندتا از درخت ها هم افتاده ...دیشب کل شهر رو بهم ریخت.

اکرم : راستی خانم لهیمر به انگلیسی چی میشه؟!!(در اصل لیمر هست تو تلفظ معمولا بهش میگیم لهیمر)

معلم زبان : اگه بری از یکی از استان های اطراف بپرسی نمی دونه چیه توقع داری معادل انگلیسی داشته باشه ؟:)))


* لیمر : بادی بسیار شدید که فصل پاییز معمولا همراه با اولین باران سال شروع به وزش میکند؛ در حقیقت لیمر نشانه ی شروع اولین باران سال است:)

پ ن : خبر آمد لیمری در راه است

سر خوش آن دل که از آن آگاه است

شاید امشب بیاید ؛ شاید

پرده از باران گشاید , شاید... :)


کاش...

آنکه دائم هوس سوختن ما میکرد

کاش می آمد و از دور تماشا میکرد


پ ن : میتونید تک بیت های مورد علاقه تون رو بنویسید:)


سرنوشت

به عکس بچگی هام نگاه میکنم ؛ اشک میریزم و دائم از خودم میپرسم چرا؟؟ چی شد که اون اتفاق افتاد؟

قصه از اونجایی شروع شد که  بچگی هام خیلی زیبا بودم ؛ موهای طلایی , چشمای آبی , صورتی سفید :

البته اگه بهم فرصت میدادن اما... اما امان از حسادت، سرنوشت و ... بی مسئولیتی!
و همه ی اینها دست به دست هم داد که اون اتفاق وحشتناک افتاد...من عوض شدم!
بله ! من بخاطر بی مسئولیتی یک پرستار عوض شدم و از اون روز تمام زندگی من تغییر کرد.
و حالا البوم کودکی من پر شده از دختری که من نیستم :

کاش فقط یکبار اون پرستار رو میدیدم تا ازش میپرسیدم چرا؟ تو چشمهاش خیره میشدم و میگفتم: "هرگز نمی بخشمت و تو رو به وجدانت میسپارم!"
پ ن : هرگونه فحش دادن پیگرد الهی دارد :)))
 

بی بی

با چشمای پر از اشک میگفت : 

 "اون موقع ها (1340-1330) برنج توی روستا مثل الان فراوون نبود , بیشتر مواقعی که مهمون می اومد می پختیم.

رجب ولی عاشق برنج بود؛ همیشه میگفت :" کاشکی مریض بشم برام برنج درست کنی" می خندیدم و می گفتم : خدا نکنه.

میگذشت و دوباره مریض میشد ؛ هیچی نمی خورد منم براش برنج درست میکردم بلکه چیزی بخوره اما عین همیشه فقط چند قاشق میخورد و کنار میکشید... وقتی خوب میشد دوباره میگفتکاشکی مریض بشم ...

حالا هرگاه برنج میخورم یاد اون روزها می افتم... برنج هست؛ اما... دیگه رجبی نیست... ."

پ ن : برشی ازکودکی های بی بی ( مادربزرگ مادریم) که مادر به روایت بی بی تعریف کرد؛رجب , دایی مادر(برادر بی بی) بود.



پاییزانه

سراپا اگر زرد و پژمرده ایم

ولی دل به پاییز نسپرده ایم

چو گلدان خالی لب پنجره

پر از خاطرات ترک خورده ایم


پ ن : خاطرات ترک خورده, خش میدهد شاهرگ خاطره ها را ... وسط پاییز و خودنمایی خاطرات مراقب نبض احساستان باشید ...:)



چالش ها+عکسهای مربوطه:)

در راستای چالش اول که بهار خادمی منو دعوت کرده:))

سه تا چیزی که بدون اونها خوابم نمیبره:) بالاخره بعد از تفکرات فراوان سه تا چیز به ذهنم رسید :)

1- اولیش خودم :) ( منظورم وجود فیزیکیمه) البته از گردن به بالاست:)

عکس خودم:))

2- پتو(مجاز از هر چیزی که بشه روم بگیرم :) )

پتو :)

3- گوشیم ( چون نشد عکس خودش رو بگیرم عکس صفحه ی اولش رو میزارم:) )

نمایی از صفحه ی گوشیم

 یه چیز دیدنی از شهرم:

دریای زیبای شهر که دیدنش این مصرع رو یادم میاره : شهر خاموش من آن جان خروشانت کو؟!

نمایی از دریای شهرمون

و اما چالش بعدی (وبلاگ خانه من) ؛ سه تا از چیزهایی که خیلی دوسشون دارم.

شاید برای دوست داشتن چیزهای مختلفی باشه ولی از بینشون اینها رو انتخاب کردم.

دوست داشتنی های من

1-دفتری با طرح شهید همت : سومین دفتر از مجموعه دفترهای خاطرات هر شب من که مخاطب خاص داره و وصیت کردم اگه روزی نبودم و اومد حتما دفتر رو به دستش برسونن.

2-دفتر شعر که 3,4 دفتر شعرمه و مدت زیادی نیست شروعش کردم 

انتخاب این صفحه هم (که البته شعرهاش خیلی واضح نیوفتاده) بیشتر بخاطر وجود اون بیت شعریه که زیاد دوستش میدارم :)

تو عروس کسی اگر بشوی                        نگذارم که دست روی دست

من؛ محمد علی قاجارم                             مجلست را به توپ خواهم بست

پ ن 1: عروس موجود در شعر برای ما احتمالا باید بشه داماد:))

3-پلاک: پلاک مذکور که در یک پست معرفیش کرده بودم خدمتتون:)

 علف خشک شده زیبای موجود در تصویر نیز (که علمای خانه در مورد این که اسمش چیه اختلاف دارن :) ) نزدیک به 7 سال پیش به عنوان یه خاطره از جایی چیدم,بسی دوستش میدارم:)

پ ن 2 : از صاحبان تمام چالش ها تشکرات لازم رو به عمل میارم:)

باز کن پنجره‌ها را که نسیم
روز میلاد اقاقی‌ها را
جشن می‌گیرد
و بهار
روی هر شاخه ، کنار هر برگ
شمع روشن کرده است!

همه‌ی چلچله‌ها برگشتند
و طراوت را فریاد زدند
کوچه یکپارچه آواز شده است
و درخت گیلاس
هدیه‌ی جشن اقاقی‌ها را
گل به دامن کرده است!

باز کن پنجره‌ها را ای دوست!
هیچ یادت هست
که زمین را عطشی وحشی سوخت؟
برگ‌ها پژمردند؟
تشنگی با جگر خاک چه کرد؟

هیچ یادت هست
توی تاریکی شب‌های بلند
سیلی سرما با خاک چه کرد؟
با سر و سینه‌ی گل‌های سپید
نیمه شب باد غضبناک چه کرد؟
هیچ یادت هست؟

حالیا معجزه‌ی باران را باور کن!
و سخاوت را در چشم چمن‌زار ببین!
و محبت را در روح نسیم
که در این کوچه‌ی تنگ
با همین دست تهی
روز میلاد اقاقی‌ها
جشن می‌گیرد!

خاک جان یافته است
تو چرا سنگ شدی؟
تو چرا این همه دلتنگ شدی؟
باز کن پنجره‌ها را
و بهاران را باور کن...
آرشیو مطالب
نویسندگان
Designed By Erfan Powered by Bayan